
گیلان تاریخ و طبیعت را یک جا دارد
گیلان با زیباییهای منحصربهفرد و طبیعت سرسبز و دیدنیاش، اولین مقصد خیلی از مسافرهایی است که شمال کشور را برای سفر انتخاب میکنند. شهری که دیدنیهای تاریخیاش از جاذبههای طبیعی آن چیزی کم ندارد.
خانه میرزا کوچکخان جنگلی
خانه میرزا کوچکخان جنگلی میتواند یکی از اولین گزینههای گردشگری تاریخی شما در رشت باشد. خانهای که بعد از ۸۵ سال به حال خود رها شد و به صورت مخروبه درآمد، عاقبت در سال ۱۳۸۲ دوباره رونق گرفت و با کمکهای مردمی و با استناد به اسناد و عکسهای جمعآوری شده به همان صورت اول بازسازی شد.
آرامگاه میرزاکوچک خان
سلیمانداراب، مدفن میرزا کوچکخان جنگلی هم هست. پس وقتی از خانه او دیدن کردید، سری هم به آرامگاهش در همین محله بزنید. بازسازی آرامگاه این بزرگمرد تاریخ مبارزات گیلان و ایران در سال ۱۳۶۰ ش مطرح شد. طرح مقبره با توجه با اصول معماری سنتی توسط دفترفنی حفاظت آثار باستانی گیلان تهیه و به مرور بهاجرا درآمد.
خانه ابریشمی رشت
خانه ابریشمی از بناهای زیبای عصر قاجار و در محله صیقلان رشت واقع است. این خانه دارای دو تالار به نامهای چینیخانه و تالارآیینه است. هریک از تالارها با تزئینات پُرکار آرایش یافتهاند.
از آنجا که این بنا در گذشته به حاجی میرزای ابریشمی تعلق داشت، امروزه نیز با نام صاحب اولیه آن شناخته میشود.
چشمه آبشور لاکان
در میانه جاده رشت – لاکان، در شرق روستای آقاداناپیر، جنگل انبوه و زیبایی دامنگسترده است.. آب چشمه در حوضچهایباتلاقی میریزد. دیوارههای چشمه از رسوبهای آهکی پوشیده است.
آب چشمه به علت برخورداری از نمکفراوان، شور است و بهمین سبب «آبشور» نیز نام گرفته است. مردم منطقه، چشمه را مقدس میدانند و درفصل تابستان برای درمان بیماریهای پوستی با آب چشمه حمام میکنند.
پلخشتی لوشان
پلخشتی لوشان در شهرستان لوشان، جنوبیترین شهر استان گیلان و در مسیر رشت – قزوین در فاصله ۹۳ کیلومتری مرکز استان روی رودخانه شاهرود (یکی از شاخههای سفیدرود) ساخته شده است.
کاروانسرای لات
کاروانسرای لات که نزد اهالی به کاروانسرای شاهعباسی نیز شهرت دارد، در فاصله ۳۵ کیلومتری جنوب شهرستان رشت واقع شده است. این کاروانسرا فاقد کتیبه است ولی براساسمتنهای تاریخی، به دستور «منوچهرخان معتمدالدوله« در سال ۱۲۴۶ هجری قمری ساخته شده است.
بقعه شاهمیل لرزان
بقعه شاهمیل لرزان در دهکده شاهمیل لرزان خطبهسرا واقع و مدفن امام سلطان محمودشاه دینوری از اولاد زینالعابدین(ع) است. این بقعه به دلیل لرزش ستون چوبی از جنس صندل که در اتاق حرم قرار دارد و دارای لرزش است، چنین نام گرفته است.